«Poseen todos estos cuentos una estructura literaria cuya eficacia aún sorprende. La agilidad, el ritmo vertiginoso de la historia, la precisa ilación de los hechos, la focalización exacta de lo esencial los convierten en unos perfectos ingenios de ficción. Diríase que se asemejan a esos juguetes sencillísimos, de mínima artificiosidad, que parecen ingenuos pero que siempre funcionan y que jamás decepcionan la expectación del niño que por primera vez los ve».(*CR*)Eliacer Cansino Macías(*CR*)

Cuando el molinero le dijo al rey que su hija podía hilar paja en oro, el monarca la encerró en un cuarto y le dijo: «Si de esta noche a mañana no has hilado esta paja en oro, morirás». Ella no sabía como salir del apuro, pero el Enano Saltarín le ofrece su ayuda. ¿Qué le pedirá a cambio?

COL. DE DOS EN DOS + 3 años

Ed. Mª Teresa Zurdo, 3ª ed.

Grimm, Jacob y Wilhelm La celebridad de los hermanos JACOB LUDWIG (1785-1863) y WILHELM KARL (1786-1859) GRIMM se cimenta en la permanente lectura de que han sido objeto, a través de las generaciones, sus «Cuentos infantiles y del hogar», recopilación de relatos populares renacida del interés por el pasado medieval propio del romanticismo. La presente antología reproduce las ilustraciones de Otto Ubbelohde y reúne cincuenta CUENTOS entre los que figuran piezas tan universalmente conocidas como «Caperucita Roja», «Blancanieves», «Pulgarcito» o «La Cenicienta».

Desta era unha pequena e doce rapariga que non ben un a vía xa quedaba engaiolado, pero sobre todo queríaa a súa avoa, que xa non sabía que darlle á nena. Un día regaloulle unha carrapuchiña de veludo vermello, e como lle viña moi acaída e non quería levar outra cousa, deron en chamarlle Carrapuchiña Vermella.Carrapuchiña Vermella era unha nena moi boa e obediente. Pero un día, cando levaba unha cesta a súa avoa, o malvado lobo enganouna. ¡Afortunadamente apareceu un leñador! Á seguinte vez, Carrapuchiña e a súa avoa xa non necesitaron axuda ningunha.

Había unha vez unha cabra vella que tiña sete cabuxos e queríaos como só unha nai pode querer os seus fillos. Un día quixo ir ó bosque e buscar comida; daquela chamounos ós sete a súa presencia e díxolles:-Meus fillos queridos, teño que saír ó bosque. Veládevos do lobo, que, se entra, vaivos papar ben papados. O malsín del disfrázase adoito, pero coñecerédelo inmediatamente pola súa rouca voz e as súas patas negras.Os cabritos dixeron:-Naiciña querida, teremos coidado; podes marchar tranquila.O lobo disfrázase adoito coa intención de papar os sete cabuxos. Con moi malas artes petará varias veces na porta da casa para conseguir o seu obxectivo.

Era unha vez un príncipe que quería casar cunha princesa, pero tería que ser unha princesa de verdade. Así que viaxou por todo o mundo para atopar algunha.Pero sempre xurdía algún problema: princesas había un mundo delas, pero que fosen princesas de verdade non estaba claro de todo; sempre había algo que non acababa de cadrar. Así que volveu para a súa casa preocupado, porque devecía por atopar unha auténtica princesa.Era unha vez un príncipe que viaxara por todo o mundo na procura dunha auténtica princesa. Unha noite, no medio dunha forte treboada, chamou unha rapaza ás portas do palacio. ¿Será unha princesa de verdade?